W telewizyjnej inscenizacji dramatu Jarosława Iwaszkiewicza "Lato w Nohant" (1936) zwraca uwagę wnikliwa, psychologiczna obserwacja bohaterów. Zarazem jest to interesujące studium miłości do sztuki - najbardziej egoistycznej i najtrudniejszej formy miłości. Czasami miłość istnieje tylko po to, aby stać się pretekstem do dzieła sztuki - tłumaczy George Sand pannie de Rosi#res, uczennicy Chopina a swojej przyjaciółce. Przyznaje, że zawsze szukała czegoś największego i ostatecznego, lecz za każdym razem doznawała gorzkiego zawodu. Zamiast jednak porzucić swą ofiarę, zaczynała pielęgnować ją jak matka... Chopina także traktuje dzisiaj jako swoje trzecie dziecko. Nie jest zazdrosna o młodą służącą Madeleine, cierpliwie znosi obecność w swoim domu jego polskich przyjaciół. Nie godzi się natomiast, by jej córka poddała się romantycznemu zauroczeniu, miłość do starzejącego się i coraz bardziej chorego geniusza mogłaby przynieść młodej dziewczynie tylko komplikacje i rozczarowania. Zresztą, cóż to za geniusz, cóż jest ta cała jego muzyka - brząkanie na fortepianie, przemijające zjawisko... U boku Solange jej matka widziałaby najchętniej poczciwego Fernanda, syna bogatego sąsiada, a w ostateczności nawet rzeźbiarza Clésingera, do niedawna - swego własnego kochanka. Szczególne nadzieje George Sand wiąże z Maurycym. W sprzyjających okolicznościach jej syn mógłby zostać wybitnym politykiem, na razie musi zadowolić się malarstwem. W żadnym razie jednak dobrze zapowiadający się młodzieniec nie powinien wiązać się z Augustyną, kuzynką i wychowanicą matki, mimo iż ma wobec panny pewne zobowiązania. Dziewczyna jest dobra i poczciwa, ale zbyt uboga, żeby baronowa Aurora Dudevant zgodziła się na taki ślub. Właścicielka Nohant gorąco namawia swoją podopieczną, by lekkomyślnie nie odtrącała zakochanego w niej młodego malarza, Teodora Rousseau. Nie wszystko wszakże układa się po myśli pani Sand. Z niespodziewaną gwałtownością wybucha zadawniona niechęć pomiędzy Maurycym a Chopinem. Fryderyk i George Sand już nie potrafią pokonać dzielących ich rozmaitych przepaści - pomiędzy dwoma tragicznie nie rozumiejącymi się narodami, pomiędzy muzykiem a pisarzem, wreszcie, między mężczyzną a kobietą. Chopin w towarzystwie swego wiernego Jana zamierza opuścić Nohant - w roli starego służącego wystąpił wybitny aktor Władysław Kowalski, tworząc w niewielkim epizodzie genialną kreację. [PAT]
B↴
Autor sztuki: Jarosław Iwaszkiewicz
Tytuł oryginalny: „Lato w Nohant”
Produkcja: 1999
Premiera TV: 18 październik 1999
Reżyseria:
Muzyka:
brak informacji
Obsada:
George Sand
Fryderyk Chopin
Solange
Maurycy
Panna de Rosieres
Wodziński
Augustyna
Clesinger
Rousseau
Fernand
Madeleine
Jan
Wikipedia (polski)
- Lato w Nohant (1963) reż. Józef Słotwiński
- Lato w Nohant (1972) reż. Olga Lipińska
- Lato w Nohant (1980) reż. Olga Lipińska
200424
(POL) polski,
— BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI —
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz