Chudy i Gruby stanowią parę zżytych przyjaciół: razem mieszkają, wspólnie spożywają posiłki, reperują motocykl z przyczepką i jeżdżą nim na zmianę. Harmonię zakłóca wkroczenie w ten męski świat dużej i przystojnej Blondyny. Obaj mężczyźni zaczynają nieporadnie starać się o jej względy i bez przerwy wchodzą sobie w drogę. Obaj zazdrośni są o kobietę, ale i o siebie nawzajem. Napięcie między nimi staje się coraz silniejsze. Narastający konflikt znajduje w końcu ujście w bójce. Dawny porządek nie powróci już nigdy...
Grający z talerza (1995)
Jest taka okolica w świecie, po której chodzi Lunda - człowiek grający z ułomków talerzy. Z ornamentów na nich namalowanych czyta jak z nut i gra-piękną muzykę. Marzy, aby kiedyś zagrać z całego talerza, cały okrągły szlaczek. Marzy, ale gra jedynie z fragmentów. Bardzo się boi muzyki z całego talerza. W tej samej okolicy zdarza się wielka miłość. Para bohaterów, On i Ona - kochają po raz pierwszy, więc kochają niezręcznie, śmiesznie, wzruszająco, łatwo ulegając nagłej egzaltacji i tak samo łatwo - przerażeniu, że za miłość spotka ich kara. Narodzinom uczucia i jego spełnieniu przeszkodzić może Kostucha, która też przechadza się po tej okolicy. Na szczęście jest Lunda i jego muzyka . . .
Słoneczny zegar (1997)
Akcja (jeśli w ogóle można o niej mówić) ostatniej części tryptyku toczy się znowu w Gzowie. Głównym tematem filmu są wzajemne relacje Kondratiuka i jego żony, znanej aktorki Igi Cembrzyńskiej. Łączy ich nie tylko małżeństwo, ale i wspólna miłość do sztuki. W autoironicznym, często humorystycznym tonie reżyser ukazuje słabość do znacznie młodszych od siebie kobiet; przywołuje wspomnienia z dzieciństwa spędzonego na Syberii; przejmująco mówi o niemal mistycznej więzi, łączącej dwoje ludzi.
Subskrybuj:
Posty (Atom)